Κι αν αλήθεια δεν μπορώ παρά να βυθίζομαι διαρκώς και να γλιστρώ στην εξαίσια αυτή μέθη του ψεύδους, υπάρχει φάρμακο. Αν δεν ζητήσεις, δεν λαμβάνεις. Όποιος νομίζει ότι με τις δικές του δύναμες θα παλέψει με τα θηρία του πλανάται πλάνην οικτράν. Κι αυτό φαίνεται. Φαίνεται στην επώδυνη, συγκρουσιακή, τραγικά αυτοπροαίρετη ήττα του. Δεν παλεύονται έτσι οι Σειρήνες σου, οι δαίμονές σου, το σκεύος τούτο της φθοράς. Θέλει ταπείνωση. Θέλει ανάθεση. Θέλει σπάσιμο των μούτρων. Θέλει εν τέλει ομολογία ταπεινή εκ βάθους καρδίας και επίκληση αληθινή ελέους του μεγάλου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Σ τη Σ υ κ α μ ι ά της Σερίφου, 13 Ι ο υ λ ί ο υ Πάμε Συκαμιά , λοιπόν. Με τη βάρκα μας και...
-
Το Μεσολόγγι», Α. Βαλαωρίτου Στον τάφο του κλεισμένο, το Μεσολόγγι, σκέλεθρο, γυμνό, ξεσαρκωμένο, δεν παραδί...
-
ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗ-ΕΞΟΔΟΣ ΕΙΚΟΝΑ ΠΡΩΤΗ: Λήμνος-Αγοραστή και Σώζος, Ορλωφικά, Οκτώβριος 1770 " Οἱ ἐκεῖσε Χριστιανοὶ ὅσα δεινὰ καὶ πέρα δει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσθέστε το σχόλιό σας: