Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

'Αγιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης


'Αγιε Θεοδόσιε,σ' ευχαριστώ για την παρουσία σου στη ζωή μου και για τότε στη Μυτιλήνη που με προστάτευσες από σοβαρό χτύπημα. Ξεκινάς την αλυσίδα των αγίων του Ιανουαρίου που μας παίρνουν από το χέρι και μας θυμίζουν πως δεν είμαστε μόνοι, πως έχουμε ισχυρή στήριξη, ισχυρά παράκληση, βεβαία μεσιτεία από λόγου τους, αρκεί μόνο να στρέψουμε το βλέμμα μας στα δικά τους μάτια. Κι έτσι οι ανοδίες του βίου, οι φόβοι, οι απογοητεύσεις γίνονται ελαφρύτερα, καμιά φορά ανύπαρκτα, κι έτσι ξαναβρίσκουμε την έμπνευσή μας και ξαναγινόμαστε χαρούμενοι. Άγιε Θεοδόσιε, ο θεμελιωτής και προστάτης του κοινοβιακού μοναχισμού, στήριξε τίς οικογένειες που είναι τα κοινόβια του κόσμου. Δώσε τη χάρη σου και την ειρήνη, την αίσθηση του θεικού προορισμού,δώσε τη χαρά και την ομόνοια, την αβίαστη υπακοή, την ήρεμη αποδοχή και την γλυκεία ταπείνωση και κυρίως αγκάλιασε τα παιδάκια και κάνε να μη σβήσει ποτέ από τα χείλη τους το γέλιο και απ' την καρδιά τους το πανηγύρι της θεικής παρουσίας εξαιτίας των δικών μας λαθών.

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Άγια Θεοφάνεια


Επειδή είμαστε μάλλον μακριά από την κατάσταση εκείνη που υπαινίσεται ή μάλλον βοά η Βάπτισις του Κυρίου και η δική μας Βάπτιση, τούτο ας ευχηθούμε: ας γίνονται τουλάχιστον οι πολλές και πολυώδυνες πτώσεις μας υλικό εξομολογήσεως βαθιάς και ανενδοίαστης προς τον Κύριο। Ας του τα λέμε όλα,τα πάντα,χωρίς κανένα φόβο,χωρίς καμιά λογοκρισία.Ας αδειάζουμε την ψυχή μας μπροστά του,όπου και όπως μπορούμε,εξαιρέτως δε στο μυστήριο της Ιεράς εξομολογήσεως.Κι αυτός θα μας δώσει λίγο από το Φως του,για να μην περπατάμε στο σκοτάδι των παθών μας και για να βγούμε κάποτε,όσο πληγωμένοι κι αν είμαστε, στο ξέφωτο της δόξης Του. Αμήν,γένοιτο,αδελφοί συνοδίτες.

Ταπεινώσεως σκαρίφημα πρόχειρον και ατελές, πλην βιωματικόν

Ταπείνωση,χαρούμενη και δυνατή. Αποδίδεις τα πάντα στο Θεό και προχωράς. Ταπείνωση είναι να μη σε εμποδίζει ο εαυτός σου. Ταπείνωση, η κατά Χριστόν αυτοεκτίμηση.
Για να ταπεινωθούμε, αρχίζουμε να δίνουμε στον εαυτό μας ό,τι του λείπει.Τόσο παράδοξα. Αρχίζουμε να καλλιεργούμε τα τάλαντά μας. Έτσι έχουμε ελπίδα να έρθει κι η Θεία Χάρις.