O συγγραφέας οφείλει, αν θέλει να είναι και να συνεχίσει να είναι συγγραφέας, να μάθει να προσανατολίζει συνειδητά τον εαυτό του, την ενέργειά του, την εστίασή του, την ματιά του, τις ασχολίες του και την ιεράρχησή τους, στην συγγραφή. Αυτό σημαίνει κατ' αρχάς προθετικότητα. Μετά, εκπαίδευση "ματιάς" και καταγραφή ερεθισμάτων, αφορμών από την καθημερινότητα. Αυτό δεν μπορεί να είναι ερασιτεχνισμός, όποτε και αν το θυμάμαι. Αυτό οφείλει να γίνει τρόπος ζωής. Ακόμα και τα σημειωματάρια-παντού. Μετά, ανάγνωση ομοτέχνων και καλλιέργεια σχέσεων. Και τέλος, γράψιμο στο blog. Καθημερινό γράψιμο. Και ενασχόληση με τα τρέχοντα γραπτά projects. A, και μείωση της παθητικής  ενασχόλησης με τα social media.