Ειναι μια αληθινη παραμυθια, μια οντως παρακληση να συνειδητοποιεις ποσο βαθια και προσωπικα θεραπευτικη μπορει να ειναι η αφηγηση. Η αφηγηση που βγαινει απο μεσα σου. Και ποσο βοηθα το παραμυθι. Ποσο πανω απο τη σκεψη τη γυμνη, το λογικο επιχειρημα. Μπορει αυτο να ειναι η ακρη του μιτου. Κοκκινη κλωστη δεμενη, στην ανεμη τυλιγμενη, δωστης κλωτσο να γυρισει παραμυθι ν αρχινησει. Αυτος ο κλωτσος ειναι το θεμα... Που θα παει ομως...