Τ' αγνάντεμα. Του κυρ-Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Αυτού που "τί έγινε κι αν τον χάσουν τα παιδιά, κι αν δεν τον κατανοούν". Είχα ένα, εκ πολλών, καινούριο τμήμα στο σχολείο.Τρίτη του Γυμνασίου. Μου λέει κάποια στιγμή ένας ζωηρός ξανθούλης, τελευταίο θρανίο "πίστα". δίπλα στα παράθυρα. "Κυρία, ωραία θέα έχουμε από δω!". Νόμισα ότι κάνει πλάκα και του λέω κι εγώ στο αστείο: "Ναι, ναι είδες θέα". Συνεχίζει: "Κυρία φαίνονται τα δέντρα, το βουνό, είναι ωραία". "Μπορείς να ΑΓΝΑΝΤΕΨΕΙΣ"! Τόνισε την λέξη μ' έναν τρόπο αισθαντικό. " Μ' αρέσει κυρία. Στο χωριό μου μπορώ ν' αγναντεύω". Από το Θέρμο Τριχωνίδας. Την πατρίδα του Πατροκοσμά.